Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Genocide Warning: Turkey Is Planning Genocide in Northeast Syria

_

Πόσο εφικτό είναι η συμπεριφορά ενός κράτους που φέρει τα χαρακτηριστικά μιας πιθανολογούμενης γενοκτονίας, να αναγνωριστεί διεθνώς ως τέτοια και να αποτραπεί, αρχικά, με ειρηνικά μέσα;



Genocide Warning:
Turkey Is Planning Genocide in Northeast Syria

 

 

January 17, 2019 | Dr. Gregory H. Stanton I Genocide Watch


Kurds, Christians, and Yezidis in Northeast Syria are at grave risk of genocide by the armies of Turkey and Syria. The genocide will be supported by Russia and Iran.  Turkey and Iran have sizable Kurdish minority populations, which they consider threats to ethnic and national unity. 100,000 Christians live in the area Turkey will invade. Turkey and its predecessor, the Ottoman Empire, have a century old history of genocide against Christians.

Turkish President Recep Tayyip Erdoğan has announced his intention to create a “twenty-mile buffer zone” in northeastern Syria, an area now controlled by the Kurdish and Arab Syrian Democratic Forces.  He has conducted a diplomatic offensive to get promises of non-interference from Russia, Iran, and the US for his invasion of Syria.  Turkey has already stationed tens of thousands of troops, tanks, and heavy artillery along the Syrian border.  When President Trump announced that US troops would withdraw from Syria, he did so after a call from Erdoğan.  

Turkey began its invasion of Syrian Kurdish territory a year ago on January 20, 2018 when the Turkish Army launched cross-border military operations into Afrin in northwestern Syria with the code name "Operation Olive Branch," The mission aimed to oust Syrian Kurdish People’s Protection Units (or YPG) from the district of Afrin.

Turkey considers the YPG to be an extension of the Kurdish Workers' Party (PKK), which has been waging an insurgency within Turkey since 1984 to achieve Kurdish human rights and regional autonomy. The YPG denies being an extension of the PKK and has been allied with the United States and other countries in the fight against the Islamic State/Da'esh since 2014.

The Turkish Armed Forces conducted their invasion of Afrin with no concern for the laws of war, dropping bombs and shelling towns indiscriminately. Hundreds of civilians around Afrin, including Christians, Yazidis, and other religious minorities displaced by the Syrian war and by Da'esh, were killed. Turkish forces intentionally targeted civilians, a war crime, and forceably displaced most of Afrin’s population, a crime against humanity.

The Turkish government has characterized the YPG as a "terrorist organization," casting its invasion of Syria as an anti-terror operation. It has also referred to its aggression against Syria as "jihad," echoing language used by ISIS. The term "terrorist" is used in Turkey as a term to dehumanize Erdoğan opponents and legitimize the suppression of human rights and freedoms.

Turkey has become a police state. Since the attempted coup of 2015, the Turkish government has dismissed over 100,000 civil servants and jailed thousands of teachers, professors, journalists, politicians, and civil society leaders. for being suspected supporters of "the coup." Many of these detainees have been charged with terrorism.; The term "terrorist" has been used to justify torture and murder of Erdoğan opponents.

The Afrin operation is similar to "anti-terror" operations conducted in Kurdish towns in Southeast Turkey for many years.  In towns like Cizre, Turkish troops displaced the population, imposed harsh curfews, cut off water and electricity supplies, killed thousands of civilians, destroyed churches and mosques, pillaged homes, and bombed towns into rubble. In Cizre -- as in Afrin -- the bodies of killed female fighters were mutilated, videotaped, and shared widely on social media by Turkish soldiers.

The Turkish military and the other forces under its leadership, including Al Qaeda and Da'esh fighters, declared total control of Afrin on March 25, 2018. They have pursued a policy of "demographic change" in Afrin by settling villages with Turkmen and Arab families originally from outside of the area.  Reports from occupied Afrin tell of dozens of girls and young women being kidnapped by Turkish and jihadi forces and subjected to systematic rape.

Erdoğan has vowed to continue the Turkish invasion further east to Manbij and Kobane in Syria as well as to the Sinjar and Nineveh regions of Iraq, ostensibly to destroy the PKK, but actually to drive Kurds out of all Syrian border areas with Turkey. Turkey's aggression into neighboring states threatens the long-term security of all Kurdish, Christian, and Yezidi populations in the region.  Turkey’s intention is genocide.




___




Κούρδοι, Χριστιανοί και Γιαζίντι, στη βορειοανατολική Συρία διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο γενοκτονίας από τους στρατούς της Τουρκίας και της Συρίας. Η γενοκτονία θα υποστηριχθεί από τη Ρωσία και το Ιράν. Η Τουρκία και το Ιράν έχουν σημαντικούς πληθυσμούς κουρδικών μειονοτήτων, οι οποίοι θεωρούν ότι απειλούν την εθνική και διεθνή ενότητα. Η Τουρκία πρόκειται να εισβάλλει σε μια περιοχή όπου ζουν 100.000 χριστιανοί. Η Τουρκία και ο προκάτοχός της, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, έχουν μια αιώνα ιστορία γενοκτονίας ενάντια στους χριστιανούς.

Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε την πρόθεσή του να δημιουργήσει μια “twenty-mile buffer zone” ζώνη ασφαλείας" στη βορειοανατολική Συρία, μια περιοχή που τώρα ελέγχεται από τις Δημοκρατικές Δυνάμεις των Κούρδων και τους Άραβες της Συρίας. Έχει επιδοθεί σε ένα διπλωματικό "πόλεμο"για να κερδίσει υποσχέσεις για μη παρέμβαση εισβολής του στη Συρία, από τη Ρωσία, το Ιράν και τις ΗΠΑ . Η Τουρκία έχει ήδη τοποθετήσει δεκάδες χιλιάδες στρατεύματα, δεξαμενές και βαριά πυροβολικά κατά μήκος των συριακών συνόρων. Όταν ο Πρόεδρος Τράμπ ανήγγειλε ότι τα στρατεύματα των ΗΠΑ θα αποχωρούσαν από τη Συρία, το έπραξε μετά από πρόσκληση του Ερντογάν.

Η Τουρκία ξεκίνησε την εισβολή της στο Κουρδικό έδαφος της Συρίας πριν από ένα χρόνο στις 20 Ιανουαρίου 2018, όταν ο τουρκικός στρατός ξεκίνησε διασυνοριακές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Αφρίν στη βορειοδυτική Συρία με την κωδική ονομασία "Operation Olive Branch". Η αποστολή αποσκοπούσε στο να εξαφανίσει τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας (ή YPG) από την περιοχή Afrin.

Η Τουρκία θεωρεί το YPG ως μια επέκταση του Εργατικού Κουρδικού Κόμματος (PKK), το οποίο κάνει αντaρσία στην Τουρκία από το 1984 για να προασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των Κούρδων και να κερδίσει την αυτονομία της περιφέρειας. Το YPG αρνείται ότι είναι επέκταση του PKK και έχει συμμαχήσει με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους / Da'esh από το 2014.

Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πραγματοποίησαν την εισβολή τους στην Αφρίν, χωρίς να λάβουν υπόψιν τους νόμους του πολέμου, ρίχνοντας βόμβες αδιάκριτα. Εκατοντάδες πολίτες γύρω από το Αφρίν σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων των χριστιανών, των Γιαζίντι και άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων που εκτοπίστηκαν από τον πόλεμο της Συρίας και από τον Ντα'ες. Οι τουρκικές δυνάμεις, σκόπιμα, στοχεύουν τους πολίτες, και εκτοπίζουν δυναμικά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού το Αφρίν, διαπράττοντας έτσι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Η τουρκική κυβέρνηση χαρακτήρισε το YPG ως "τρομοκρατική οργάνωση", που πραγματοποίησε την εισβολή της στη Συρία ως αντιτρομοκρατική επιχείρηση. Αναφέρθηκε επίσης στην επιθετικότητά της κατά της Συρίας ως "τζιχάντ", σε αντίθεση με τη γλώσσα που χρησιμοποιεί η ISIS. Ο όρος "τρομοκράτης" χρησιμοποιείται στην Τουρκία ως όρος για την εξολόθρευση των αντιπάλων του Ερντογάν και για την νομιμοποίηση της καταστολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η Τουρκία έχει γίνει αστυνομοκρατούμενο κράτος. Από την απόπειρα πραξικοπήματος του 2015, η τουρκική κυβέρνηση απέλυσε πάνω από 100.000 δημόσιους υπαλλήλους και φυλάκισε χιλιάδες καθηγητές, δημοσιογράφους, πολιτικούς και ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών ως υπόπτους στην απόπειρας του "πραξικοπήματος". Πολλοί από αυτούς τους κρατουμένους έχουν κατηγορηθεί για τρομοκρατία. Ο όρος "τρομοκράτης" χρησιμοποιήθηκε από τον Ερντογάν για να δικαιολογήσει βασανιστήρια και δολοφονίες αντιπάλων του.

Η επιχείρηση Afrin είναι παρόμοια με τις "αντιτρομοκρατικές" επιχειρήσεις που διεξάγονται σε κουρδικές πόλεις στη νοτιοανατολική Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια. Σε πόλεις όπως το Cizre, τα τουρκικά στρατεύματα εκτόπισαν τον πληθυσμό, επέβαλαν σκληρές απαγορεύσεις κυκλοφορίας, διέκοψαν την παροχή νερού και ηλεκτροδότησης, σκότωσαν χιλιάδες πολίτες, κατέστρεψαν εκκλησίες και τζαμιά, λεηλατούσαν σπίτια και βομβάρδιζαν πόλεις μετατρέποντάς τις σε ερείπια. Στο Cizre - όπως και στο Afrin - οι τούρκοι στρατιώτες, βιντεοσκοπούσαν τα ακρωτηριασμένα σώματα των νεκρών γυναικών μαχητριών, και τα διαμοίραζαν ευρέως στα μέσα κοινωνικής ενημέρωσης.

Ο τούρκικος στρατός και οι άλλες δυνάμεις υπό τον έλεγχό του, συμπεριλαμβανομένων των μαχητών της Αλ Κάιντα και της Ντα'ες, στις 25 Μαρτίου 2018 δήλωσαν ότι έχουν αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο του Αφρίν. Ακολουθούν στο Αφρίν, μια πολιτική "δημογραφικής αλλαγής" εγκαθιδρύοντας χωριά με οικογένειες τουρκμένων και αράβων,  έξω από την περιοχή. Οι πληροφορίες από το κατεχόμενο Afrin λένε ότι δεκάδες κορίτσια και νέες γυναίκες απήχθησαν από τις τούρκικες δυνάμεις και τους τζιχαντιστές και υπέστησαν συστηματικό βιασμό.

Ο Ερντογάν είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την τουρκική εισβολή προς τα ανατολικά προς το Μανμπίνι και το Κομπάν στη Συρία καθώς και στις περιοχές Σιντζάρ και Νινευή του Ιράκ, φαινομενικά προκειμένου να καταστρέψουν το ΡΚΚ, αλλά στην πραγματικότητα για να οδηγήσουν τους Κούρδους από όλες τις συνοριακές περιοχές της Συρίας με την Τουρκία. Η επιθετικότητα της Τουρκίας στα γειτονικά κράτη απειλεί τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια όλων των πληθυσμών των Κουρδικών, Χριστιανών και Γιεζιντών στην περιοχή. Η πρόθεση της Τουρκίας είναι η γενοκτονία.

_



Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΧΡΟΝΟ ΕΝΕΣΤΩΤΑ - Μέρος XXII




.

WΡ: Δραματική μείωση των γεννήσεων στην Ελλάδα -
Η επόμενη μεγάλη απειλή


Τη δημογραφική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα περιγράφει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Washington Post, φέρνοντας ως παράδειγμα την κατάσταση που επικρατεί σε ένα δημοτικό σχολείο στο Καλπάκι Ιωαννίνων και το κλείσιμο σχολικών μονάδων στις επαρχιακές πόλεις λόγω έλλειψης... παιδιών. 

Στο δημοσίευμά της με τίτλο «Πού είναι όλα τα παιδιά;...» αναφέρεται στην οικονομική κρίση που οδήγησε στη δραματική μείωση των γεννήσεων και επισημαίνει πως στο συγκεκριμένο δημοτικό, το 2018, πήγαν 13 πρωτάκια. Τα μισά σχολεία στην περιοχή έχουν κλείσει. Όλο και περισσότεροι πιθανοί γονείς φεύγουν ή δεν κάνουν παιδιά, επειδή είναι άνεργοι ή βγάζουν μετά βίας τα προς το ζην. 

Φιλοξενεί δε δήλωση κατοίκου, η οποία φοίτησε στο Καλπάκι και η οποία εξέφρασε την έκπληξή της για το μικρό αριθμό παιδιών που αντίκρισε στη φετινή σχολική χρονιά. «Η ελληνική οικονομία δεν εξαρτάται πλέον από τα προγράμματα ούτε θεωρείται ότι θέτει σε κίνδυνο το ευρώ. Όμως, η χώρα μόλις τώρα ξεκινά να αντιμετωπίζει την επόμενη φάση της απειλής. Μία μείωση των γεννήσεων που έχει αυξήσει την πιθανότητα μιας συρρικνωμένης, αποδυναμωμένης Ελλάδας τα χρόνια που θα έρθουν», υπογραμμίζει το δημοσίευμα. 

Όπως σημειώνει η WP, κατά τη διάρκεια της βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης, τα ήδη χαμηλά ποσοστά γεννήσεων έπεσαν ακόμη περισσότερο, όπως έγινε και σε άλλες προβληματικές οικονομίες της νότιας Ευρώπης. Η Ελλάδα χτυπήθηκε από έναν ακόμη παράγοντα, καθώς μισό εκατομμύριο άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα, πολλοί από αυτούς νέοι, πιθανοί μελλοντικοί γονείς. 

«Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ύφεση της χώρας δημιούργησε τη μικρότερη γενιά της Ελλάδας μεταπολεμικά, παιδιά που φτάνουν τώρα σε ηλικία δημοτικού. Κάποια από αυτά πηγαίνουν στα σχολεία με παπούτσια και τσάντες από δεύτερο χέρι και είναι ακόμη στο πρώτο στάδιο κατανόησης της τρομακτικής εποχής στην οποία έχουν γεννηθεί», επισημαίνει. 

Το ποσοστό γεννητικότητας στην Ελλάδα, περίπου 1,35 γεννήσεις ανά γυναίκα, είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη και αρκετά κάτω από τον στόχο του 2,1 που απαιτείται για έναν σταθερό πληθυσμό, χωρίς να υπολογίζεται η μετανάστευση. 

Το ποσοστό γεννητικότητας ήταν σε ανάκαμψη πριν από την κρίση, φτάνοντας της 1,5 γεννήσεις ανά γυναίκα το 2008. Πρόοδος που όμως έχει εξανεμιστεί πλέον, καθώς το ποσοστό έπεσε ξανά στα χαμηλά των τελών της δεκαετίας του ‘90 και των αρχών του 2000, σημειώνει το δημοσίευμα. 

Λόγω της μετανάστευσης, ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα μειώθηκε ακόμα περισσότερο φτάνοντας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Το 2009, λίγο πριν την κρίση, υπήρχαν 118.000 γεννήσεις στην Ελλάδα. Ο αριθμός έχει μειωθεί σταθερά έκτοτε και υπερκεραστεί από τον αριθμό των θανάτων. Το ποσοστό γεννήσεων το 2017, ήταν 88.500, ο χαμηλότερος που έχει καταγραφεί. 

Σε ορισμένες χώρες, μετά την οικονομική κρίση, σημειώθηκε ραγδαία ανάκαμψη των ποσοστών γεννήσεων. Αυτό όμως είναι απίθανο στην Ελλάδα, δήλωσε ο Βύρων Κοτζαμάνης, δημογραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, καθώς η μέση γυναίκα στην Ελλάδα δεν είχε παιδιά πριν την ηλικία των 31 έτους. Ορισμένες γυναίκες που είχαν αναβάλει την εγκυμοσύνη κατά τη διάρκεια της ύφεσης έχασαν εντελώς την ευκαιρία. Σύμφωνα με τον Κοτζαμάνη, η ύφεση μείωσε μόνιμα το μέγεθος της νεότερης γενιάς στην Ελλάδα, αλλά μείωσε και τον αριθμό των γονέων τα επόμενα χρόνια. «Θα έχουμε λιγότερες και λιγότερες γεννήσεις στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες», δήλωσε ο κ. Κοτζαμάνης. 

Οι δημογραφικές αλλαγές πλήττουν και τις προοπτικές της Ελλάδας για μία ανάκαμψη όπως εκείνη στις ΗΠΑ μετά τη μεγάλη ύφεση, σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα. Η ελληνική οικονομία παραμένει κατά 25% μικρότερη σε σύγκριση με πριν από μία δεκαετία και τις επόμενες έξι δεκαετίες η Εurostat εκτιμά ότι ο ελληνικός πληθυσμός των 10,7 εκατομμυρίων θα μειωθεί κατά 32%. Ποσοστό που το ξεπερνούν μόνο μερικές χαμηλοεισοδηματικές χώρες της ανατολικής Ευρώπης, που έχουν δει επίσης τη φυγή εργαζομένων προς πλουσιότερα κράτη. 

Ενδεικτικά η εφημερίδα αναφέρει ότι ο κ. Στέφανος Χαντάκας, γυναικολόγος που ίδρυσε μια μη κυβερνητική οργάνωση προγεννητικής φροντίδας, δήλωσε ότι σε ένα ελληνικό νησί 1.000 κατοίκων, κανένα παιδί δεν γεννήθηκε στη μέση της κρίσης για τουλάχιστον τρία χρόνια. 

Ωστόσο, η δημογραφική αλλαγή έχει αφήσει το σημάδι της τόσο στο σχολείο όσο και στη ζωή των παιδιών. Πριν από είκοσι χρόνια, το σχολείο είχε 100 μαθητές. Επειδή τα γειτονικά σχολεία είναι κλειστά, σήμερα συγκεντρώνει μαθητές από την ευρύτερη περιοχή. Το Καλπάκι αριθμεί μόνο 70 μαθητές από την 1η έως 6η τάξη. Από αυτούς, 20 είναι Αλβανοί των οποίων οι γονείς μετακόμισαν κυρίως στην Ελλάδα κατά τις δεκαετίες πριν από την κρίση. Άλλα 20 παιδιά είναι νεοαφιχθέντες από τη Συρία, των οποίων οι οικογένειες ζουν σε ένα στρατόπεδο στην πλαγιά του λόφου.

Πηγή: Liberal





Οι γεννήσεις μειώνονται, οι θάνατοι αυξάνονται:
Η ανησυχητική «τάση» που δεν θα αντιστραφεί εύκολα





Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ο αριθμός των γεννήσεων έχει περιορισθεί σημαντικά, ενώ, αντιθέτως, οι θάνατοι έχουν αυξηθεί λόγω της γήρανσης του πληθυσμού. 

«Τις τελευταίες δεκαετίες περιορίσθηκε σημαντικά ο αριθμός των γεννήσεων (γύρω στις 90.000/έτος, την τρέχουσα δεκαετία) και αυξήθηκε λόγω της γήρανσης του πληθυσμού μας ο αριθμός των θανάτων (120.000/ετησίως, κατά μέσο όρο την ίδια περίοδο) με αποτέλεσμα ένα αρνητικό φυσικό ισοζύγιο» επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ο Βύρων Κοτζαμάνης, καθηγητής, διευθυντής Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων (ΕΔΚΑ), ΤΜΧΠΠΑ, Παν. Θεσσαλίας, στο πλαίσιο μελέτης που δημοσιεύεται στα «Δημογραφικά Νέα». 

«Η τάση αυτή δεν πρόκειται πιθανότατα να αναστραφεί μέχρι το 2050. Απλώς είναι δυνατό, εάν οι γεννήσεις σταθεροποιηθούν - και στην ευνοϊκότερη των περιπτώσεων αυξηθούν- το αρνητικό αυτό ισοζύγιο στο μέλλον να περιορισθεί». 


Ο ίδιος κάνει λόγο για «παίγνιο» των βασικών δημογραφικών συνιστωσών στη χώρα μας (γονιμότητα, θνησιμότητα, εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση), που έχει οδηγήσει στην υπερσυγκέντρωση του πληθυσμού μας σε ένα εξαιρετικά περιορισμένο τμήμα της συνολικής επιφάνειάς της (>60% του πληθυσμού είναι πλέον συγκεντρωμένο στο 6% της συνολικής επιφάνειας), στη μείωση του συνολικού πληθυσμού που πιθανότατα θα συνεχισθεί μέχρι και το 2050 (μείωση που οδηγεί προοδευτικά και στη συρρίκνωση του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας και, προφανώς, και σε αυτήν του οικονομικά ενεργού πληθυσμού). 

Και επίσης σε μια έντονη δημογραφική γήρανση (υψηλά και αυξανόμενα συνεχώς ποσοστά πληθυσμού 65 ετών ως υψηλά % των >85 ετών «γήρανση μέσα στην γήρανση»). 

Οι τάσεις αυτές δεν αναμένεται να αναστραφούν τις επόμενες δεκαετίες κατά τον κ. Κοτζαμάνη, οι ρυθμοί αύξησης του ειδικού βάρους των ηλικιωμένων δύνανται όμως -υπό όρους- να επιβραδυνθούν. 

Βασικό ρόλο στη γήρανση αυτή, διευκρινίζει ο ίδιος έπαιξε κυρίως η χαμηλή γονιμότητα -κάτω από το όριο αναπαραγωγής-, καθώς οι γυναίκες που γεννήθηκαν λίγο πριν από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο έκαναν κατά μέσο όρο 2,2 παιδιά, αυτές που γεννήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του '70 1,65, ενώ οι νεότερες θα κάνουν πιθανότατα ακόμη λιγότερα (γύρω στα 1,55).


Πηγή: CΝΝ 

__


Στατιστικά σχετικά με τις




.